Hella de Jonge vertelt over haar in februari 2006 verschenen boek Los van de wereld,
Freek de Jonge draagt poëzie voor en na de pauze brengen zij samen met Cok van Vuuren (vaste gitarist van Freek) een muzikale show.

Hella de Jonge
In de jeugd van Hella de Jonge (Den Haag, 1949), dochter van auteur Eli Asser en Eva Asser Croiset, stond creativiteit voorop. Vanaf haar achtste jaar speelde Hella viool en ze was zo vaardig met naald, draad en breimachine dat ze op 16 jarige leeftijd al geld verdiende door zelfgemaakte jurken te verkopen aan winkels in de Amsterdamse PC Hooftstraat. Op haar zeventiende werd ze toegelaten op de Rietveld Academie en na een basisjaar volgde ze de studierichting edelsmeden en (een blauwe maandag) mode. Later zou ze daar nog een specialisatie keramiek en de lerarenopleiding aan toevoegen.
Om haar studie te bekostigen, werkte Hella als professioneel danseres. Maar haar werk bij de Snip & Snaprevue gaf ze uiteindelijk op omdat ze het niet leuk vond om zelf in Tilburg te moeten optreden als haar geliefde Freek in Groningen stond. Verder deed ze er alles aan om zo zelfstandig mogelijk van hem te opereren. Na de Rietveldacademie - en ook toen de kinderen geboren waren - is ze blijven werken. Ze had korte tijd een winkeltje waar ze eigen sieraden verkocht, ze gaf les en ze exposeerde de beelden (in keramiek en brons) die ze maakte nadat ze het edelsmeden had afgezworen.

Hella: "Tijdens de vervolgopleiding aan de Rietveld Academie, de C.P.N.B. cursus om les te mogen geven in creatieve vorming, kreeg ik klei in handen. Mijn allereerste beeldje smaakte naar meer. Ik kocht een bonk klei voor thuis en ontwikkelde mijn stijl. Eén keer per week nam ik `s avonds privé-les bij Madeleen Brinkman en ging terug naar de Rietveld Academie om in één jaar de glazuurtheorieën, waar vier jaar voor stond, mezelf toe te eigenen. Na twee jaar ging ik met mijn beelden in kistjes naar Galerie 100 in Weesp en kreeg daar samen met twee vrienden mijn eerste tentoonstelling. Het eerste beeldje heb ik altijd bewaard en staat in mijn atelier op de plank."

Beeldende kunst
woorden hebben twee dimensies
daar zit nog iets achter
wat waarom waar wie
wanneer wordt het stil
zwijg nu
laat de beelden spreken

Los van de wereld
'We stonden op het punt naar Frankrijk te vertrekken, de koffers waren al in de auto geladen, toen de telefoon ging. Ik nam op.
"Je moeder is dood en ook weer niet. Het is maar een mededeling."
Het was mijn zuster die deze verwarrende woorden sprak.
"Wat bedoel je?"
"Zoals ik het zeg," beet ze kortaf.
Ik keek verdwaasd de kamer rond.
"We kunnen niet weg.
Mijn moeder is dood en ook weer niet."'

Als ontheemde mensen komen de ouders van Hella de Jonge uit de Tweede Wereldoorlog. Ze hebben bijna niets en niemand meer over. Kinderen krijgen wordt hun manier om de gaten in hun familieleven te dichten, en om de buitenwereld duidelijk te maken dat ze niet klein te krijgen zijn. Hella groeit op in het Amsterdamse artiestenmilieu waar haar vader, de tekstschrijver Eli Asser, successen viert, maar achter de voordeur regeert de oorlog en beheerst de dood het gezinsleven, belichaamd door het schilderij van oma in de woonkamer. Als Hella jaren later een kind verliest, merkt ze dat in de ogen van haar ouders niets tegen het leed van de oorlog op kan. Op de begrafenis van haar moeder komen de spanningen die al die jaren in het gezin Asser hebben gesluimerd tot een uitbarsting.

Los van de wereld is een even rauw als hartverscheurend verhaal van liefde en onmacht, van oorlog, overleven en verwaarlozing. Maar het laatste woord is aan de liefde.
Nederlands Dagblad , 25 februari 2006

Hella de Jonge stoffeert al een kwarteeuw het talig universum van haar man. Letterlijk. Ze doet kleding, decors, licht en speelt af en toe viool op het toneel. Maar ze is geen duo. De beeldend kunstenares boekstaafde haar eigen levensverhaal. Dat beklemt en bevrijdt.
Los van de wereld is beeldende kunst. Fijn penseel, een vleug ironie. En wilskracht. Nu Hella de Jonge bewijst dat ze kan schrijven, wordt het tijd voor Freek de Jonge om de naaimachine te gaan aantrappen. Voor wat, hoort wat, als je de grenzen van elkaars imperium oversteekt.
De Stem , 4 maart 2006

Los van de wereld is een schitterend verhaal over wat een gebroken leven had kunnen worden, maar waarin alle stukjes uiteindelijk toch weer aan elkaar werden gelijmd. Een verhaal vol liefde, voor die onmogelijke ouders, voor haar twee kinderen en voor haar Freek.